Stoppen met snijden...
Stoppen met snijden...
Hoe meer ik snij hoe minder ik voel
Hoe minder ik snij hoe meer ik voel
Ik wou dat ik het anders bedoel
Maar dit is hoe ik het echt voel
Mensen kijken je raar aan als ze weten dat je snijdt
Maar ik doet het omdat het mijn gevoel vermijd
Telkens als ik snij raak ik iets van mijn gevoel kwijt
Mensen zeggen het is een ziekte waar je aan leid
Ze zeggen kijk nou toch naar je armen of benen meid
Het is niet goed wat je doet je krijgt later vast spijt
Maar toch is het altijd het gevoel dat me weer opnieuw verlijd
En ook al wil ik het echt niet toch wint het altijd
Maar maak je geen zorgen ik kom er wel weer overheen
Waarschijnlijk duurt het nog wel lang dus nog niet meteen
Er komt vast een dag dan voel ik me niet meer zo alleen
Maar tot die dag gaat een hoop langs me heen
En zet ik weer een paar sneden in me arm,buik of been
Ik hoop egt dat die dag komt dat is wat ik meen
Maar tot die dag pak ik me mesje en daar zit er weer een
Hoe meer ik snij hoe minder ik voel
Hoe minder ik snij hoe meer ik voel
Ik wou dat ik het anders bedoel
Maar dit is hoe ik het echt voel
Mensen kijken je raar aan als ze weten dat je snijdt
Maar ik doet het omdat het mijn gevoel vermijd
Telkens als ik snij raak ik iets van mijn gevoel kwijt
Mensen zeggen het is een ziekte waar je aan leid
Ze zeggen kijk nou toch naar je armen of benen meid
Het is niet goed wat je doet je krijgt later vast spijt
Maar toch is het altijd het gevoel dat me weer opnieuw verlijd
En ook al wil ik het echt niet toch wint het altijd
Maar maak je geen zorgen ik kom er wel weer overheen
Waarschijnlijk duurt het nog wel lang dus nog niet meteen
Er komt vast een dag dan voel ik me niet meer zo alleen
Maar tot die dag gaat een hoop langs me heen
En zet ik weer een paar sneden in me arm,buik of been
Ik hoop egt dat die dag komt dat is wat ik meen
Maar tot die dag pak ik me mesje en daar zit er weer een
Reacties op dit gedicht
| (6)Maarten(6): | Zondag, mei 22, 2011 02:42 |
| herkenbaar en zeer mooi :O als ik je ergens mee kan helpen moet je het maar zeggen ik ben er zelf ook mee gestopt sterkte kus | |
| Imbroglio.: | Donderdag, februari 01, 2007 18:38 |
| Mooi geschreven en helaas ook wel herkenbaar.. Zoek hulp, je verdient het niet om te lijden, echt niet! Liefs, x |
|
| chloe-ken: | Woensdag, januari 31, 2007 21:31 |
| dankjj voor reactie ; super mooi gedicht , helaas herkenbaar | |
| Bitchy: | Dinsdag, januari 30, 2007 18:20 |
| geef de moed niet op.. ik heb het heel erg lang gedaan totdat ik in zag dat ik niet meer zonder kon.. het was een verslaving geworden.. mensen zagen de littekens en de open wonde.. ik begon me te schamen en henb hulp gezocht. Is niks mis mee.. soms kan je het gewoon niet alleen!! het klinkt stom, maar als je het een tijdje niet meer doet ga je je goed voelen omdat je wel zonder kunt,, STERKTE! dikke kus en knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nadia_Gewoon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||