oneindigheid
de drempel van mijn droom
is verzonken in het niets
wijl je binnenstapt met een flair
die je siert, in het gewoon
de sprank van ogen met een glans
zacht omrand, een lach uitdaagt
met een tederheid uit de diepte
kwetsbaarheid in zich draagt
als zijnde veilig en vertrouwd
vlei ik me in de warmte tegen je aan
waar de nacht als zwijgend waker
hemelbelichaamd schouwt
de tijd lijkt stil in een oneindigheid
sidderend op al haar grondvesten
voelbaar van kruin tot teen
genietend met een eensgelijk
kleinmeisje: | Dinsdag, januari 16, 2007 18:34 |
weer mooi geschreven.liefs | |
sunset: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:51 |
Het is lang geleden, maar wel terecht: S C H I T T E R B A A R! Liefs en warme knuf, sunset PS: En ik ben zo moe. |
|
hiljaa: | Dinsdag, januari 16, 2007 11:15 |
zalig om te lezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
H.J.: | Dinsdag, januari 16, 2007 04:58 |
ik heb nog veel te lezen Maria , maar het is mij zoals steeds een vreugde. kusszz n8w8 1 :) |
|
Mattijn Langenberg : | Dinsdag, januari 16, 2007 00:45 |
stil er van .... prachtig ;) | |
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
Thema's: |