Jij zegt; vergeet mij dan heb je geen verdriet..
maar mijn liefde wilt niet voor je stoppen, dat jij dat niet in ziet..
weetje ik heb je zo vaak gezegt dat jij mij leven bent, so speciaal..
zo vaak gezegt dat ik van je hou, misschien geloof je het niet want ze zeggen het allemaal..
maar hoe moet ik jou duidelijk maken, dat ik je mis, dat ik je nodig heb.. dat jij mij iets
gaf wat mijn leven mooi maakte, dat jij de gene was die ik zocht.. iemand waar ik
mijn leven lang van wil houden.. hoe moet ik jou dat uitleggen.. hoe moet k jou dat vertellen,
hoe moet ik dat duidelijk maken dat jij begrijpt wat ik bedoel?
hoe kan ik laten zien wat ik echt van binnen voel..
ik wil zo graag dat je me hartje maakt door mij jou liefde weer te geven,
zo graag wil ik het weer zien hoe het was toen we samen leefden..
het ging niet altijd goed, maar jou kwijt raken was het laatste wat ik wou toen,
en nu is het gebeurt en kan ik er niks meer aan doen..
tenminste dat gevoel heb ik, zoveel geprobeerd zoveel gedaan.. maar jij laat mij gewoon staan..
het lijkt net of je het niet wilt zien, niet wilt horen wat ik je wil zeggen.. dat ik voor jou wil gaan..
Het leek alsof jij het ook mooi vond die tijd met mij om je heen,
hoe kan je opeens zo tegen me doen.. zo ...gemeen?
voor jou wil ik me leven opgeven, jij bent het mooiste wat mij is overkomen,
jij bent gewoon DE jongen van mijn dromen!