Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Bos alleen jij..
Elke dag leek het of onze relatie groeide..
Dat er iets moois tussen ons beide bloeide..
Altijd maar meer willen...leven in “weelde”..
Realiteit laat geheel iets anders zien….van het geen wat jij je inbeelden..
Waarom vertelde jij niets…en moest ik het zelf lezen..
De waarheid achterhalen is simpel…dat is nu bewezen..
Voor één langere periode was jij aan het “muiten”..
Waarom was jij die gene…die mij probeerde buiten te sluiten..
Met jouw vlotte babbel…leek het haast perfect..
Tot het bizarre moment…. Ik heb alles gecheckt..
Het wordt tijd dat jij het veld ruimt..
En daadwerkelijkheid je werk doet…en niet langer jou taken verzuimd..
RvM
Reacties op dit gedicht
Robotic vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Robotic
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
08 januari 2007
Thema's:
[Delen]
[Leven]
[Ziekte]