slaap mijn onbevreesde krijger, ik heb je lief. wij droomden vroeger van een onaangerept rijk en een volkomen blinde liefde, maar toen beseften we dat alleen de waarheid boven komt, en dat we niet konden leven in de illusie. Ik zie je toch zo graag, mijn allerliefste kleine meid, voor jou kan de aarde verschuiven. Als ook maar één man je aanraakt, kan ik er niet voor zorgen dat je beschermd wordt, maar alleen dat je gekozen wordt. Ik kan je leven niet leven, je moet alleen je weg kiezen. Door de maan is het water verbleekt, net zoals mijn hart, dat de weg angstig aanraakt, en de planten verzorgt als een dier. Jij bent in de ban opgeslagen en je zal vereeuwigt worden samen met mijn simpele woorden. Ik kan je aanbidden als een eenvoudig levend wezen, maar ik kan je verheerlijken als de stem van de stille mensen; jij kan nog steeds niet beseffen dat ik zo veel moet lijden, en dat ik niet kan ontsnappen zolang de anderen er zijn. Ik wil zo graag, en ik doe echt mijn best, maar soms is het gewoon te veel, en wil ik de wereld verlaten als een gekwetste, maar de deur tot het geheim kan alleen geopend worden met jouw verborgen sleutel. Zodra ik verdwijn, kan de tijd beginnen te jagen op de uren van vroeger. ik zal je nastreven op je witte stranden van zomer en winter en je overmeesteren in mijn zwarte slaap. Ik hoop dat je vroeger wakker word dat je mij kan zien in mijn volledige lichaam. Slaap lekker mijn aparte lieveling.