jij met je lieve lach
Ik had het kunnen weten,
Je hart is me allang vergeten.
Ik dacht zo dat je me weer graag zag,
Is het je moeder die zag dat ik je weer graag mag?
Of ben jij het met je lieve lach
Die weer mijn hart stelen mag?
Heeft liefde me vervloekt voor mijn leven,
Of weet ik het weer niet even?
Het is zo fout, het is zo fout!
Jij mag het niet zijn waarvan ik houd!
Stop met mijn hart te stelen
En met mijn leven te bespelen.
Je hart is me allang vergeten.
Ik dacht zo dat je me weer graag zag,
Is het je moeder die zag dat ik je weer graag mag?
Of ben jij het met je lieve lach
Die weer mijn hart stelen mag?
Heeft liefde me vervloekt voor mijn leven,
Of weet ik het weer niet even?
Het is zo fout, het is zo fout!
Jij mag het niet zijn waarvan ik houd!
Stop met mijn hart te stelen
En met mijn leven te bespelen.
Reacties op dit gedicht
| -- Deesje --: | Maandag, januari 01, 2007 17:57 |
| mooi | |
| sunset: | Maandag, januari 01, 2007 17:32 |
| Liefde doet toch altijd wat zij wil. Herkenbaar. Liefs en een warm liefdevol 2007, sunset |
|
| Sayuri: | Maandag, januari 01, 2007 17:29 |
| Heel mooi geschreven :) Als hij inderdaad met je hart speelt, en je heb het door, probeer het dan zoveel mogelijk te vermijden. Hoe moeilijk dat ook is! Sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: x_just_mii_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||