Langzaam voel k het leven uit me stromen
Het voelt anders, anders dan ik had gedacht
Als laatst wil ik denken aan m’n hopen en dromen
En ik fluister mijn laatste woorden zacht
Ik hoop dat iedereen hier blij mee is
En ik hou van jou, misschien wil je het nu snappen
Niemand die me mist
Langzaam voel ik me slapper en slapper
Tot het dan helemaal zwart wordt
En ik iets later verdwijn in het eeuwige licht
Een eeuwige rust die niet wordt verstoord
En dan zweef ik verder zonder enige last of gewicht…