Het einde nooit nabij
Jaren lang alleen op straat
Eeuwen lopen,
Om aan het einde te komen
Het is een teken van verraad
Hangende takken
Die zwiepen heen en weer
Bladeren die meegeblazen worden
Met de Stevige wind
Een cirkel van Bladeren
Leid je naar de weg.
Maar de weg van de straat
Zal nooit te voorschijn komen,
Nooit in de nacht
Niets meer te doen
Niets meer te redden
Jaren lang lopen
En het einde nooit nabij
Je ziel is begraven
Onder het maanlicht
van de nacht
Je ziel nooit meer uit te kist te wijten
Alles is verleden tijd