De avond stilt mijn ik
de avond danst om mijn innersteen
zo voelbaar stil diep in mij
zij schittert niet als fonkel van sterren
want het mist de hand der streling
hoe ver dwalen mijn gedachten
door het kille niets
waarlijk stokt mijn adem
en groeit mijn angst
alles is gedaan en het was goed
de laatste stappen naar kerst
onrustig trillen hart en ziel
in de verwachtingvan het eenzaam stil
waar ik zilte parels achter spiegels verstopt
en geen masker meer gebruik
daar krul ik in het duister
woorden uit mijn hart
***Wim****