verdwalend in Gods huis
ik zag ze staan
ogen hemelwaarts
schouders rondjes afgezakt
afgegleden als je buigt of barst
bot de koppen
op de dikke nek
met starheid ingebed
stijf staand van gebeden
vingers friemelen aan het kruis
meiden dromen schurkend
duivels ongerechtigheden
graag verdwalend in Gods huis
handen graaien zacht en wit
beesten smakken mond en
lippen in een donker lusten
hijgend rusten tegen schemerstond
grauw klaart even op
genaaid is weer het leven
botheid heeft de schijt aan twijfels
en gaat af en goed op eigen weten
wil melker
18/12/2006
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
Thema's: |