Telkens werd ik weer verliefd op je.
Maar je wees me af.
Ik kwam met moeite van mijn gevoelens
voor jou af.
Maar nu, je kijkt telkens weer naar mij.
Is dit jou bedoeling?
Word je zelf nou blij?
Waarom doe je dit mij aan?
Waarom laat je blijken dat ik
je niet koud laat?
Waarom laat je mij niet staan?
Als je vrienden er achter komen
of als ik meer wil wijs je me
weer keihard af.
Ik snap je niet.
Zie je dan niet
dat je dom bezig bent?
Dat je me zo weer hoop geef?
Dat het weer net als
ervoor bleef?
Laat me maar gaan
als het voortaan zo moet gaan.
Je wilt me toch niet?
Laat me dan zonder hoop staan.
Kijk me niet meer aan
maar ga verder met je leven.
Om mij hoef je niet
te geven.
Ik kan zonder jou
verdergaan.
Maar geef me dan geen hoop
want daardoor raak ik
weer in de knoop.
Ik wil alles of niets...
en niet ertussenin..