bij het zien van het verdriet in jou ogen,
besef ik wat ik met men actie heb bewogen.
door toe te geven aan men eigen verlangens,
vergat ik door men gevoel op dat moment ,alle belangen.
totdat ik het verdriet in je ogen zag weerkaatsen,
mezelf voorgenomen om niemand die pijn te geven die ik zelf beleef op het moment in men leven,
vergat ik op een zwak moment even de realiteit en laat nu een andere die pijn ook beleven.
vanaf nu moet ik met men acties zien te leven,en de draad zien op te pakken,en dit proberen te vergeten.