Al het gehuil met de kinderen
en hun haren in de wind zoals
jij vorig jaar; geen aarde
om op terug te vallen, als een open
rug zonder scharnieren, je bloost
haast bijna als je ziet hoe ik
je ken, je weet dat er geen spel
meer is; een flinter huid dat openligt, ik
haal je in je en knoop je dicht.