Ronddolend in mijn gebroken dromen
Tasten in de duisternis
Waarom ben ik alleen
Niemand die mij begrijpt
Gebroken, vermoeid
Ik geef de strijd op
Zak weg ik mijn gedachten
Om nooit terug te keren
Ik verdwijn, verdamp
Ik los op in het niets
Langzaam kom ik uit mijn lichaam los
En zweef naar de sterren
Ik hoop rust te vinden
In de schaduw die ik zelf heb gecreƫerd
Alleen, eenzaam
Een zwarte nacht slokt mij op
Liggend op mij graf
Om er zo in af te dalen
Eindelijk vind ik rust
Een diepe zucht ontsnapt
Wetend dat het zo voorbij is
Tranen over mijn wangen
Mij leven gaat aan mij voorbij
Voor de laatste keer
Ik spring in de diepte
Het touw trekt strak
Het word zwart voor mijn ogen
Een glimlach komt op mijn gezicht.