De verdoemenis die we calculeerde
een van onverdeelde twijfel
de dag die aan ons opdoemt tot de duisternis in de kiem wordt gesmoort
de dag die door gaat tot de avond de laatste lichtstralen uitmoordt
Gedefinieerd is het momment van incubatie
een ondergeschikte van mijn wil, een translatie van mijn ondoordrongenheid
een expansatie van mijn gedeelde tegenwoordige tijd
de analfabeet in mij spelt mij de toekomst voor
de morgenstond, bloedt de dauwdruppels woord voor woord
de vlucht van de pijl, die de wind doorboort
een vlinder die de storm vreest
klapwiekend de vleugels, een synthese die breekt
Week als de was hangend te drogen aan de draad die de muren bint
Niet langer een wonder, bewonderendswaardigheid begint
te dagen, te nacht vallende ster
Osiris, Rha,
Isis en Horus zo ver weg