overgelaten aan mijn noodlot..
mijn oude leven..
toen alle hoop vervlogen was,
had ik niet veel meer gegeven..
mijn hart afgebrokeld tot een grauw as..
de hel was daar begonnen met ontketenen..
de nachtmerie was gekomen..
geheel mezelf was daar verdwenen..
1 persoon had me zoveel dingen ontnomen..
mijn leven lag overhoop..
ging voor me gedachten op de loop..
Ik was uitgeput en neergeslagen
Ik dacht dat ik niet wist hoe ik deze wereld kon verdragen..
de draad des levens heb ik weer opgepakt..
hopend niet weer even verzwakt..
mijn verleden achter me gelaten, geaccepteerd..
mijn gevoelens zo gecompliceerd..
ik bewandel nu de weg naar de deur van de vrijheid..
vrij van het verleden..
vrij van aan mijn overgeleverde noodlot..
op de weg naar geluk en heel veel liefde..