Vogels zingen jou hun lied
(nog steeds getreur om dode eerstgeboren zoon)
Zon bestraalde hoopgroen
’t gisteren nog
bladeren dansten zacht in wind
Maar reeds vandaag trekt wolkengrauw
schaduw over hemelsblauw
meiklokjes zijn al zo lang uitgebloeid
zo als het leven
dat zich terugtrekt in de aarde
Tot tranen ontroert
door wirwar beelden van voorbije jaren
omkrans ‘k jouw koud witte huid
met warme liefdesbanden
met kussen kus ik jouw traanhete ogen
en smeek om zegen
opdat jouw ziel weer lacht
Door ’t duimen vermoeid
jouw te zwak hart
de liefde heeft geduld
kan wachten
tot jij , gelukkig als een kind
jouw rust vindt
slaap mijn prinsje, slaap
ik ben altijd bij jou
Vogels zingen jou hun afscheidslied.
**********
sunset 26-11-2006
**********
vivika: | Zondag, november 26, 2006 21:42 |
slaap mijn prinsje, slaap...wat ontroerend mooi! | |
Peter van Tiel: | Zondag, november 26, 2006 19:35 |
Laatste mening hierover. Je suggereert, dat ik van armoede hier weinig weet. Ik heb een dochter met 2 kinderen (7 en 4) met een minimum inkomen (bijstand). Ze doet het goed. Het ligt er maar aan hoe je je geld besteedt. A-sociale gezinnen zullen hun geld waarschijnlijk minder aan voedsel en meer aan luxe enz. besteden. Maar ik heb hier nog nooit broodmagere kinderen gezien. Maar nogmaals, over kinderen van hier heb ik het niet in mijn gedicht. Einde discussie en even goede vrienden |
|
Peter van Tiel: | Zondag, november 26, 2006 18:47 |
en verschil in inkomen van de ouders is er altijd geweest. Natuurlijk is er hier ook armoede, maar toch niet te vergelijken met de landen die ik bedoel. Al geef ik toe dat kinderen van éénoudergezinnen het niet makkelijk hebben, maar zoals ik al zei, die kinderen bedoelde ik niet. Denk ook eens aan kinderarbeidin veel landen! Toch bedankt voor je reactie. Groetjes, Peter. |
|
Peter van Tiel: | Zondag, november 26, 2006 18:41 |
Ik wil even antwoord geven op jouw reactie op mijn gedicht vandaag. Dit kun je niet vergelijken. De kinderen die ik bedoel hebben het vele en vele malen slechter dat de kinderen waar jij op doelt. Ik had het over kinderen die honger en kou lijden. Hun leven wordt bedreigd door ziekten zoals aids enz. en niet te vergeten door oorlog. Zij hebben helemaal niets en moeten dagelijks vechten om te overleven. Hier zijn geen kinderen die echt honger lijden. |
|
Peter van Tiel: | Zondag, november 26, 2006 18:35 |
Heel ontroerend dit. De tijd heelt alle wonden, maar vergeten doe je nooit. De vele opbeurende woorden hieronder zullen je zeker goed doen. Fijna avond, Peter. |
|
Claire Q: | Zondag, november 26, 2006 15:58 |
*zucht* zo mooi geschrevn, mooi past hier niet eens..Diep respect voor jouw kunnen.. liefs..rapture |
|
Hilly N: | Zondag, november 26, 2006 14:35 |
Ik ben gewoon alleen maar stil. Sterkte hiermee Sunset. Een warme knuffel. Hilly |
|
kerima ellouise: | Zondag, november 26, 2006 13:43 |
jouw liefdevolle tedere zon zal zijn ziel steeds verwarmen...lieve knuf kerima ellouise |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, november 26, 2006 13:32 |
Dit is zo intens rakend dat mijn stilte zelfs teveel is liefs en troostknufff Ria |
|
lommert: | Zondag, november 26, 2006 12:00 |
droefmooi dit gedicht..het leven gaat door, komt weer op, maar zo anders stevige groet willem |
|
Windwhisper: | Zondag, november 26, 2006 10:54 |
zo ontroerend mooi en lief en verdrietig ook. liefs en een troostknuffel Cobie |
|
H.J.: | Zondag, november 26, 2006 08:59 |
een parel,zo mooi, zo teder, zo oogtranend, zo liefdevol geschreven. geloof het of niet maar er vliegt net een vlucht ganzen over,schreeuwend, maar het klinkt mij als het zingen van de vogels in de laatste regel. kippevel. liefs en een warme omarming. H.J. ik kan |
|
anneke van dijk: | Zondag, november 26, 2006 08:00 |
zijn ziel wacht op jou aan Gene Zijde... liefs, namasté, anneke |
|
peersmans : | Zondag, november 26, 2006 00:57 |
en hiertegen heb ik dan weer niets aan de hand, wat zit ik toch mijzelf ff te breken, als ik jou zo lees zou ik beter moeten weten! ik probeer je moed en wilskracht te volgen! kevin |
|
red one: | Zondag, november 26, 2006 00:43 |
ontroerend sunset.. heel rakend.. sterkte.. knuffel redje |
|
lonely 1: | Zondag, november 26, 2006 00:41 |
ontroerend en liefdevol, teder gedicht; liefs en een troostende knuffel, lonely 1 |
|
fran92: | Zondag, november 26, 2006 00:21 |
pijnlijk rakend een hele dikke knuffel voor jou lieve sunset liefs fran92 |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2006 | ||
Thema's: |