toen ik je daar zag,
het was net een nieuwe geboortedag,
daar op mijn brommer,
ik voelde me onmiddelijk over je bekommerd,
ik was onmiddelijk veliefd,
jij was bij zoveel mensen geliefd,
ik keek je in mijn oog hoek aan,
en hoopte dat jij me ook daar zag staan,
uiteindelijk waren we een koppel,
eindelijk was ik er vanaf van die zweetdroppels,
eindelijk had ik je voor mij alleen,
en ik dacht bij mezelf
"nu kan ik door alles doorheen"
ma na een tijde was er al van mijn kant geween,
ik vondt het van je vader echt gemeen,
het is nu al lange tijd geleden,
en je zag ons van elkaar alleen maar achteruitreden,
maar mijn gevoelens voor jou zijn nog steeds niet verdwenen,
het doet wel nog pijn,
ik voel het nog steeds aan mijn borstbenen,
het is echt een pijnlijke gevoelsterrein,
ik kan echt veel over je vertellen,
maar dan blijf ik de tijd maar aftellen,
maar weet één ding zeker ik was het gelukkigste bij jou,
over mijn voledige levenslijn!!!
Ik zal je nooit vergeten,
en mijn belofte aan jou zal ik blijven naleven.