Het is een feit, kerst komt eraan,
Dit jaar zou ik het willen overslaan,
Ik mag zelfs dan niet bij jullie zijn,
Het geeft mij een ondraagbare pijn…
Het gaat niet om de geschenken,
Het gaat niet om de boom bij het kaarslicht,
Het gaat erom dat we aan elkaar denken,
Dat we van elkaar houden, als in een gedicht.
Ik omarm jullie en geef jullie elk een zoen,
Ik denk terug aan alle fijne momenten van toen,
Ik sta met jullie foto voor mijn slaapkamerraam,
Zachtjes maar duidelijk fluister ik jullie naam…
Ik vraag elke dag aan Hij, die mij hulp bied,
Om jullie te beschermen en te begeleiden,
Want op dit moment, kan ik dat zelf helaas niet,
Door de afstand van vele oneerlijke en eenzame mijlen…