Een koude winter ga ik tegemoet
met een afscheidskus op jouw zomersnoet
ik telde af ... de dagen van ons samenzijn
op het ritme van de vallende blaad'ren
'k Wist wel dat dit moment komen zou
en wou de herfst zijn gang niet laten gaan
zo nam ik uit mijn vestzak heel wat touwtjes
waarmee ik zorgvuldig de blaadjes
terug aan de bomen naaide
heel even blakerde de zon op mijn gelaat
gaf me nog wat warmte in mijn bange hart
maar de touwtjes waren niet sterk genoeg
en ik viel in eenzaamheid
samen met het laatste blad
gisteren ... toen je me achterliet