weet nu..
horizon blijft een ontoerijkende lijn
huppel als een opgedraait knuffeldier
voel me aangekeken hier – priemende ogen -
over iedere scheidingslijn - voor mij
enkel een stap de goede richting in -
mijn oren gespitst, ogen gesloten
onbewust besloten door te gaan
de barometer krijgt het heter
schoeisel baad om mijn voeten heen
het lopen gaat voor geen meter
- gelukkig is goed gezelschap nooit alleen –
ik reis met de zon aan mijn zij
de wind snijdend in mijn ogen
omarm nu alles als mijn eigen kind
- zal zien zwijgen en horen - enkel
smaakpupillen hebben ieder gevecht verloren
- slik wat mijn ogen zien - vecht tegen de realiteit
ben samen met de enzaamheid – nooit alleen –
gepakt met een schelp aan herinneringen
weegt je laatste kus het zwaarst