Taal spreken
Nog ongeboren horen wij ons moeder zachtjes spreken
Met woordjes die wij voelen maar nog niet verstaan,
De geluiden die er buiten ons donkere, vochtige bestaan
Klinken zijn het beginsignaal, het eerste liefdevolle teken:
Wij weten dat jij komt, als je het tijd vindt om eruit te gaan.
Geboren en bevrijd komt een nieuwe wereld op ons aan.
Je hoort je draagster, een vreemde die je toedekt met een deken,
Door de warmte moet je groeien, je krijgt voeding door te eten,
Je ziet met vage blik je moeder en je vader voor je staan,
Wat zij zeggen klinkt vertrouwd, maar het duurt nog weken
Eer je nadoet wat zij je zeggen, brabbelt en begint te spreken
In de taal die voor je klinkt, het is nog ver van je vandaan,
Maar spreken zul je zeker en pas leven door de mensentaal.
Want onze taal is het zekere teken dat wij zijn, wij leven,
Luisteren, zien, voelen, ruiken, denken, en dat wij weten.
Peter dixit 19-10-06