(lr) Insomnia

Insomnia - ik schrei

En ik dein mee op de muziek die nog nagalmt

terwijl de stilte zich hervat. De rook is verdwaalt

maar ik brand nog na, sidderend op de ritmes.

Ik wikkel mij dieper in de donzige zachtheid

in de hoop jouw geur te vinden. En de nacht

sterft heel eventjes als mijn hart zich verknoopt.

01.55

Ik draai mijn ogen weg en tel de dagen. Geluid

weerklinkt en het tikken van de klok versneld,

tik - tik - tak. En ik puzzel de stukken in elkaar

maar nee er is geen tijd. De illusie is verloren

want de waarheid bestaat slechts uit leugens

uitgespogen door puntige tongen tot de grond.

03.15

En al dat ik nog wil, is vergeten.

Geschreven door

Monique de Boer

Reacties op dit gedicht

Monique de Boer vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Elenore De Groote:	Vrijdag, maart 28, 2008 05:02
Mooi!

Bengelmans:	Woensdag, oktober 25, 2006 01:31
Mooie, rakende woorden succes lieverd! kusje

Gewoon Amy:	Dinsdag, oktober 24, 2006 22:58
Wow, supermooi zeg!! Liefs Amy

Panta Rhei:	Dinsdag, oktober 24, 2006 21:27
Zo hee, dit is mooi, dit is super. Misschien eens een andere opbouw proberen? Na al je gedichten vind ik de regeltjes tussenin steeds meer ''opbreken''. Maar, da''s mijn mening, en het is nog steeds super ;). liefs,

Over dit gedicht

Auteur: Monique de Boer
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 24 oktober 2006
Thema's: [Eenzaamheid] [Verdriet] [Fictie]