Mensen denken dat ik het vreselijk heb.
Omdat ik mijn vader nooit meer zie.
Maar geloof me als ik zeg,
dat ik hem niet meer als vader zie.
In periodes van tradities,
verwachtte ik een groot gemis.
Maar zelfs op mijn eigen verjaardag,
heb ik hem laten zien waar de deur is.
Juist als ik hem zie breekt mijn hart.
juist dan denk ik aan wat hij me heeft geflikt.
Juist dan zie ik het hoopje ellende,
dat zielig mijn hielen likt.
Smeken heeft geen zin bij.
Het dringt toch niet tot me door.
Maar bij jou is het ook niet doorgedrongen,
dat je op die ellendige dag,
je enigste dochter verloor