Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
oma 1
Ik vond u soms een beetje kil en koel
Maar de laatste tijd
zó lief en warm
u lag daar
Zo breekbaar
Zo weinig gezien
Nu zóveel gevoel
U was mijn oma
Ik weet zó weinig
Wat u hebt gedaan
Hoe u leefde
Wat u voelde
Spijt
Acht kinderen
Van wie 2 verdwenen
Van wie 6 overgebleven
U was de laatste tijd aan ze overgegeven
Na mijn zelfmoordpoging
Ben ik gaan denken
Over de dood
Nu weet ik
Het is heftig
het voelt alsof er
een stukje uit mijn hart mist
U kon niet meer
Uw lichaam te ziek
Maar uw geest nog zo sterk
Ik wil u zo graag beter kennen
nog zoveel vragen
Maar de tijd is op
U was sterk
Zó sterk
Zóveel overleefd
Zo hard gevochten
Nu ligt u daar
Dat doet me pijn
Als een steek in mijn hart
Maar
Hoe moest u leven met een leven
dat eigenlijk geen leven meer was
rust zacht lieve oma .
Reacties op dit gedicht
disguiser vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Dinsdag, oktober 24, 2006 11:28
Mijn oprecht warme meelevende genegenheid, sunset
Over dit gedicht
Auteur:
disguiser
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
24 oktober 2006
Thema's:
[Oma's]
[Dood]
[IK]