Zij openden haar ogen
hoewel duisternis overviel
er werd gezwoegd en geploeterd
op het land dat gedroogd was
Een rustplek bevond zich
tussen boom en het meer
waar nog iets bloeide
van de rijke natuur
Voetstappen drukten en drukten
dieper in het zand
waar leven eens groeiden
met bloemen en een struik
Ze was een foto uit mijn camera
gemaakt in een flits
zij opende haar ogen
en ik verdronk in het daglicht
sunset: | Donderdag, oktober 19, 2006 10:41 |
Graag gelezen. Liefs, sunset |
|
Hilly N: | Donderdag, oktober 19, 2006 07:57 |
Prachtig gedicht. Groet van Hilly |
|
rovago: | Donderdag, oktober 19, 2006 01:15 |
Wat een geweldig gedicht. Groetjes. Rovago. |
|
red one: | Donderdag, oktober 19, 2006 00:20 |
heel mooi dromerig geschreven liefs | |
Klaes: | Donderdag, oktober 19, 2006 00:06 |
prachtig beeld groet/klaes |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 19 oktober 2006 | ||
Thema's: |