Geen aandacht,
Gewoon miserie,
Geen traan,
Alleen een gemaakte lach.
Geen nare gedachten,
Alleen pijn.
Pijn in alle woorden omschreven,
Die mij geen troost zullen geven.
Kan niet omschrijven welk gevoel,
Misschien als één verwarde boel.
Laat me dus nu maar gaan,
En geef misschien wat hoop in mijn volgend bestaan.
Weet dat ik jullie graag zag,
Want ik stop met mijn zelfbeklag.
De moed is op,
Het leven…één flop