ik lijk kleiner te worden
Ze groeien kijkend
krimpend iedere keer ik schreeuw
het lijkt vreemd, niet normaal
gewoonweg niet mijn stijl
dalend in het diepe
wandelend naar de vlammen
stop het leven neem me mee
naar de stad waar engelen zweven
mijn gedachten verwijderend
zodat nieuwe kunnen leven
de stad der Engelen
waar ik enkel dode vleugels zie
een spiegel komt op
het eindigt nooit
eens verbrand
wordt je nooit dezelfde
achtergelaten
gewist van de tijd
alleen
de stad der Engelen
M@rcel: | Woensdag, oktober 18, 2006 12:35 |
prachtig stilmakend mooi geschreven liefs M@rcel |
|
lonely 1: | Woensdag, oktober 18, 2006 10:16 |
schitterend mooi gedicht, hoe meer ik het lees hoe mooier het wordt. liefs, lonely 1 |
|
Windwhisper: | Woensdag, oktober 18, 2006 07:33 |
prachtig om stil van te worden fijne herfstdag |
|
sunset: | Woensdag, oktober 18, 2006 06:41 |
Hier heb ik lezend van genoten. Liefs en nog een mooie dag, sunset |
|
rovago: | Woensdag, oktober 18, 2006 01:39 |
Prachtig gedicht, het maakte mij een beetje bang. Groetjes. Rovago |
|
mums: | Woensdag, oktober 18, 2006 01:37 |
ik zie iets anders in die stad der engelen...dit klinkt zo..ja zoek het woord...niet vredig. Maar lees het waarschijnlijk met mijn gevoel en zie de inhoud niet goed... liefs mums |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
Thema's: |