De zee
ze danst de kust in duizend bochten
en stroomt als volle zee naar binnen
ze magert en verdikt haar water
strandt zich leeg dan vol beginnen
ze volgt de wolken in ’t voorbijgaan
zucht de kalme wind tot spoed naar landen
speelt een spel van schuimend zwoegen
waar tapijten rollen over witte stranden
laat de zon een plaats verijzen
en biedt haar rode gloed een onderdak
ze vreet het zand en spuugt het uit
bezit ‘t verwoesten dan weer glanzend strak
heeft zich nooit als vorige voorgedaan
ze streelt er zacht en is er zo massief
en telkens als ik haar omarmen ga
voel ik: ik heb haar weer meer lief
willem
lely elfje: | Dinsdag, oktober 24, 2006 13:29 |
mooi kus elfje |
|
lonely 1: | Zondag, oktober 01, 2006 19:49 |
prachtig gedicht. liefs, lonely 1 |
|
fran92: | Zondag, oktober 01, 2006 16:46 |
wat een heerlijk gedicht graag gelezen willem! liefs en knuffs fran92 |
|
Mandje: | Zondag, oktober 01, 2006 10:52 |
wat een mooi, poëtisch gedicht! liefs,Marianne |
|
Lia van der Fluit : | Zondag, oktober 01, 2006 09:47 |
heerlijk hè de zee...;-) | |
Klaes: | Zondag, oktober 01, 2006 09:22 |
speels vlot nedergezet groet/klaes |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 01, 2006 09:08 |
Wauw..mooi liefs... |
|
Claire Q: | Zondag, oktober 01, 2006 08:37 |
prachtig.. fijne dag vandaag.. |
|
sunset: | Zondag, oktober 01, 2006 08:30 |
Voelbaar jouw diep warm verbonden genegenheid. Mooi. Liefs en vriendschappelijke knuf, sunset |
|
Hilly N: | Zondag, oktober 01, 2006 08:20 |
Hoe prachtig omschreven Willem. Lieve groet, Hilly |
|