het is moeilijk als alleen jij datgene weet,
tegen wie zou je het kunnen zeggen,
als je dit al niet meer weet,
is het echt wel een noodkreet.
hoe moet je er zelf mee omgaan,
laten rusten, laten gaan?
misschien moet je het gewoon op tafel smijten,
of krijg je dan verwijten?
of toch best een goede vriendin inlichten,
hoe zou zij erop reageren?
ik kan haar ook niet verplichten om niets verder te zeggen en te zweren.
ik zal er gewoon mee moeten leren leven of telkens zeggen,
ik kan het ook terugleggen..