De visie van het paradijs schiet tekort
omdat ze de al-eeuwigheid verbeeldt,
hoe vreugdevol ook getoond, het verveelt
en je begint te hopen op iets dat schort,
een felle dorst een hevig verlangen
alles wat voortdurend geluk openbreekt
iets verrassends waarvan je stil verbleekt
levensliedjes in plaats van jubelzangen.
Hoeveel zijn er niet die in begeren
en passie stuurloos, hevig willen opgaan
die hun eigen ruiten zouden inslaan
om nachtenlang een liefje te vereren.
Zonder passie en verdriet te leven
geen hemels maar een diabolisch streven.