Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
schreeuwende gedachten
ik verzweeg mijn woorden
versloeg mijn gedachten
verkropte mijn gevoelens
zodat niemand het zou weten
ik verdween in het donker
verschool me in de duister
verscheen in een flits
zodat niemand het zou zien
ik verging van verdriet
verzweek van de pijn
verdoofd door de tranen
zodat niemand het zou voelen
ik kan niet eeuwig zwijgen
kan niet eeuwig schuilen
kan niet eeuwig verdoofd zijn
zodat niemand het zal merken
huilend van verdriet
jankend van de pijn
schreeuwend in gedachte
totdat ik werdt gevonden
want toen vedween het donker
veschool de duister zich
verschenen er steeds flitsen
en zat ik daar alleen
ik verstopte mijn gezicht
verborg mijn sippe ogen
verwijderde mijn tranen
en daar zat jij voor mij
Reacties op dit gedicht
*bloody rose* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
weerwolfjuhn
:
Woensdag, september 27, 2006 18:37
mooi verwoord
Over dit gedicht
Auteur:
*bloody rose*
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
20 september 2006
Thema's:
[Verdriet]
[Verlangens]
[Verliefd]