En als ik in jouw ogen kijk
dan voel ik het einde van de horizon
nee ik laat me niet meeslepen, deze keer niet
ik zal op mijn hoede blijven, met beide benen
keurig aan de grond gekleefd.
En als ik voel dat je naar me kijkt
probeer ik mijn gedachten te stoppen
groot verzet vanuit mijn binnenste
wat eigenlijk geen zin heeft, ach nee
waarom ook, natuurlijk zijn de hersenspinsels
die zich diep in mij afspelen, eindeloos.
Eindeloos, zonder einde, niet in een enkel woord
of in velen zinnen, te omschrijven, toch
maar begrijp je mij, mijn lief, als ik zeg
dat mijn verzet me alleen nog maar meer
van jou doet houden. oneindig misschien zelfs.
19 sept 06