Eigenlijk
 
 
langzaam loopt de dag weer leeg
zonovergoten in een avond
vol herinnering
ook voor mij
wiens kind zo plotsklaps ging
de pijn, zij voelt hetzelfde
evenals de troost
die in menig hart of lief gedicht verpoost
en vol gevoel
naar jou toe wordt gebracht
het maakt de dag
- misschien -  een beetje zacht
zachter door het zijn
van zoveel lieve mensen
die je steunen in jouw pijn
ik wilde zo graag bij je zijn
en even onze armen
voelen om elkaar’s gemis
laten weten dat ik aan je denk
mijn allerlaatste woorden drenk
in mijn witte tranen
een gevoel dat eigenlijk
toch niet te verwoorden is
 
 
 
 
*
 
 
 
 
switi lobi
 
 
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
switi lobi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


HIJ&ZIJ: Maandag, september 18, 2006 16:29
O wat mooi dit, niemand kan tussen jullie woorden komen,

x


Anneke Bakker: Zondag, september 17, 2006 09:25
Ontroerend mooi Switi en met kippenvel gelezen.
Warme knuffel.
Anneke


Raira (Ria): Zaterdag, september 16, 2006 22:49
ik zal deze gevoelswoorden tussen jullie niet verstoren

geef alleen beiden een warme trustenknufffff

liefs Ria


Reiger: Zaterdag, september 16, 2006 21:39
Twee moeders die elkaar kunnen troosten omdat ze hetzelfde gevoel kennen....

*stilte*


mums: Zaterdag, september 16, 2006 19:58
ik was even gaan liggen, kwam beneden,liep even naar buiten en dacht.
Zou Anja dit ook zo voelen en gevoeld hebben..
En nu lees ik dit..

Je bent even bij me....en samen laten we onze tranen even gaan

Kus

liefs mums


anneke van dijk: Zaterdag, september 16, 2006 19:11
jullie weten beiden hoe ingrijpend het verlies van een dochter is

daardoor kunnen jullie elkaar troosten en sterken

liefs, namasté, an


norgie: Zaterdag, september 16, 2006 18:18
heel mooi,met een traan gelezen.liefs norgie


lonely 1: Zaterdag, september 16, 2006 17:41
zo ongelooflijk mooi verwoord, ook al is het ''eigenlijk niet te verwoorden...''
liefs lonely 1


sunset: Zaterdag, september 16, 2006 17:40
Zo troostend wetend teder zacht jouw meelevende en door mij ook graag gelezen woorden.
Liefs en heel warme omarming, sunset


Over dit gedicht
Auteur:  switi lobi Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  michris
Gepubliceerd op:  16 september 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.