zie je mijn voeten aan
dik in het stof gebeten
hoe lang lig je op de loer -
heb je het laatst gegeten?
comfortabel is het niet
niet voor jou, niet voor mij
afhankelijk van aderlijk vocht
niemands vreugde, stuk verdriet
miezerig wezen, klein gedrocht
mij krijg je niet, nu niet en nooit
platgedrukt zal je uiteenspatten
liefhebbend is mijn geest, oh ja
daarom heb ik wat gif gestrooid
zo weet je dat ik je naar het leven sta
mijn zinnen worden langer, genoeg nu
tijdloos gezwam om jou, pieterig wezen
voor je het weet ben je het hoekje om
ben je niets meer dan een gammel residu
mooi, nu je verdelgd bent, word ik geprezen
Truus van Eijk: | Maandag, september 18, 2006 14:52 |
Ze zijn met liefde gegeven! | |
HIJ&ZIJ: | Maandag, september 18, 2006 14:47 |
Bedankt voor je lieve woorden, | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, september 15, 2006 23:59 |
mooi | |
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, september 15, 2006 21:35 |
He jasses! Genoten van je schrijven, |
|
saskia190: | Vrijdag, september 15, 2006 20:15 |
haha top dit ;-) | |
tamarakrul: | Vrijdag, september 15, 2006 19:33 |
aanpakken die vieze beesten!! | |
flores: | Vrijdag, september 15, 2006 19:32 |
Oef...jeukerig gedicht;) | |
Auteur: Truus van Eijk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 september 2006 | ||
Thema's: |