jij mijn beste maatje
iemand bij wie ik mezelf kan zijn
en bij wie ik alles kwijt kan
al die jaren was jij mijn nummer 1
nu nog steeds...

maar ik heb het gevoel dat er een muur is
een muur tussen ons beiden
zomaar ineens gekomen
uit het niets

ik heb een tijd gedacht ligt het aan mij
heb ik te weinig tijd voor je
mijn school, stage, vriend
we zien elkaar zo weinig

maar aan de andere kant dacht ik
zijn we uit elkaar aan het groeien
waarom bel of sms je nooit meer
kom je nooit meer spontaan langs
en doe je zo afstandig

nu weet ik het nog steeds niet
ik probeer het nog steeds uit tezoeken
en me aftevragen waarom
maar weet je zelf al het antwoord?