En ik zit je op de hielen al draai ik
om mijn as, mijn pas versnellend
de toekomst in, door verwarring heen
alleen doch gevolgd door mijn schaduw
want het licht schijnt voor mijblijf toch even staan, een dag of wat
ik zag je al eerder in morgen - toen
de tijd verstilde bij het vaarwel vandaag
en ik met lange tenen liefde verwelkomen wou
wacht op mij, ik ben nu zo dichtbij
lijntje-hvj-: | Maandag, september 18, 2006 23:25 |
heel mooi geschreven. je verdient e pluimpje(k) XxX... |
|
H.J.: | Maandag, september 11, 2006 15:28 |
Mag ik ook een keer jubelen? ben meestal nogal ingetogen, maar nu even niet. schitterend. kusssss |
|
Rien de Heer: | Zondag, september 10, 2006 11:15 |
Ik wacht geduldig...dit gedicht verdient meer dan een paar reacties..... Groetjes, Rien. |
|
Mathilde: | Zaterdag, september 09, 2006 07:57 |
als altijd prachtig. alweer roepen jouw woorden wat ik had willen zeggen... kus, mathilde |
|
Klaes: | Zaterdag, september 09, 2006 07:56 |
wat een hunkering... groet/klaes |
|
lonely 1: | Zaterdag, september 09, 2006 00:31 |
heel mooi verwoord. liefs lonely 1 |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
Thema's: |