In een wirwar
van gedachten,
hoor ik fluisterend
mijn eigen gebed.
Ik vergeet te danken,
U te prijzen voor al het goede
en vraag U, uit het diepste van mijn hart
wat ik graag wil:
“Alstublieft Heer,
wilt U bij haar zijn
haar dragen, haar troosten,
haar opvangen als ze valt.”
In een wirwar
van gedachten en gebeden,
zie ik plotseling
een beeld:
Ze lacht,
U staat achter haar
Uw handen
uitgestrekt.
Ik voel dat U bij haar bent
U draagt haar, U troost haar.
Ik zie dat U haar
zal opvangen als ze valt.
Ik neem me voor
om U de volgende keer
te danken en te prijzen,
U te laten weten
hoe groot en goed U bent!