Achter een muurtje…diep weggekropen
Zit een klein meisje ineengedoken
Angstig kijken waar kan het heen
Het kijkt naar me op wanneer ik ween
Waar ben ik bang voor?
Ga ik er zo weer vandoor?
Maar de paniek wordt minder
En ondervind steeds minder hinder
Iedere keer als ik het zien
Weet ik dat ze het niet verdiend
Geen liefde te krijgen
En van angst te verstijven
iedere dag ga ik bij haar langs
En bereken zo mijn kans
Om ooit eens door te breken
Haar mijn hand toe te steken
Want wil ik bevrijd zijn
Van het verleden
Zal ik met dat kind
Een band moeten smeden
Haar pijn met me te delen
Om dan samen te hele
Shadow