met een aangespoelde blik
ben ik opnieuw verdronken
in de golven van jouw liefde
ik beschrijf de damp van de ramen
met een onuitwisbaar woord
glazen druppels vormen nu
je naam in vervlogen vocht
ook al zijn de straten leeg van jou
en spoelen waterdruppels die zoete zonde weg
ook al zijn je zilveren vleugels gebroken
toch speelt venus nog versmachtend spel
misschien heb ik jou verpletterd
met mijn weelderige liefde
ben ik scheef gezonken
en heb jou meegesleurd
ik zie onzichtbaar licht uit de grond rijzen
en even hield ik mij in ademnood
wazig door de mist voorbij
opnieuw een aangespoelde glimp