mijn verdriet weg gedrukt achter een steen
ga ik verder met me leven
maar mijn liefde voor jou blijft bestaan
jij zit in mij hartje opgeslagen
jij zit te diep in mij hartje
dat ik jou niet kan vergeten
dat ik jou niet zomaar uit mij hartje kan trekken
met mijn verdriet achter een steen gedrukt
probeer ik het mensen niet te laten zien
ik laat mij masker op
ik laat mij lach zien
iedereen ziet me als een vrolijk meisje
maar die lach is maar een schijn
ik lach al heb ik pijn
ik lach al doe jij mij pijn
Ik moet sterk zijn
Voor de mensen om me heen
Al voel ik me zelf helemaal niet fijn
Mijn verdriet blijft ontstaan door jou
maar in mijn eigen tijd komen die tranen
die ik mensen niet wil laten zien
ik ben bang dat jij de gene bent die me achter laat
dat jij mij daar in de kou laat staan
ik draag die masker zodat niemand ziet dat ik huil
niemand ziet dat ik die traan laat
dat jij denkt dat ik een sterke meid ben
dat jij er bent om mij lach op te vangen
maar eigenlijk wil ik dat jij mij troost
telkens doe jij mij weer pijn
telkens al zet ik me masker af
ben jij het die me lach weer terug zet in een traan
steeds meer komen die tranen
ken ik het nog wel aan
waarom duw jij mij altijd zo in de put?
waarneer komt er een moment dat jij er bent
om die traan in een lach veranderen