Titanische chaos...
Daar
vlak onder
het gedonder
schuw
voor 't blauw
waar sterren
als vonken
tot me lachten
zat ik
diep gezonken
in gedachten
vol berouw
Het hemelvuur doet laaien
schichtig voor de schicht
want de storm
welk aan doet waaien
licht dit manische innerlijk los
tot binnen
een titanische
wie niet ?: | Zondag, januari 03, 2010 02:01 |
Geweldig begin... | |
Ninandra: | Donderdag, augustus 24, 2006 20:31 |
Doet me n beetje denken aan het benauwde en vreemd gevoel net voordat er n heftige onweersbui komt. Soms is het niet verkeerd om die storm even te laten gaan.. Maakt weer ruimte voor zonneschijn! (: Aai over je bollie, (mja, doe eens gek :P!) |
|
dishesqueen: | Zondag, augustus 20, 2006 22:41 |
wat een schitterend origineel gedicht! Met enorm veel bewondering gelezen,ik vind je een kunstenaar:) x | |
MizzTeaQ: | Zondag, augustus 20, 2006 12:52 |
Prachtig Xav...je verdriet enigszins te ''lezen''... Fijne dag. Knuf , |
|
sunset: | Zondag, augustus 20, 2006 11:02 |
Tonend, beeldend. Mooi hoor. Liefs, sunset |
|
chocaatje: | Zondag, augustus 20, 2006 10:35 |
Ik vind hem weer prachtig.De kleuren obouw alles.Liefs mieke | |
Marjolein.: | Zondag, augustus 20, 2006 10:00 |
Het ritme van voornamelijk de tweede strofe zet me ertoe meer van je te lezen (en hopelijk meer van dit soort heerlijke ritmiek erin terug te vinden) Het beeld dat je schetst, ik zie het voor me. Het heeft iets melancholisch, deze woordenstroom. Liefs, |
|
Paul de Bruyn: | Zondag, augustus 20, 2006 07:26 |
Lichte rijm, donkere intentie... (poëtisch heerlijk, gevoel zwaar..) liefs, |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 20 augustus 2006 | ||
Thema's: |