In wazige nevels van gemiste kansen
bijt het dansen van het grillige lot
zijn tanden stuk op de soepelheid
van ijdele dromen en verlangens,
want net als tijd verglijdt de spijt.
Maar zoals de dagen die voorbij gaan
groeien bomen gestaag -lijkt wel-
zonder de fluistering van woorden
die nog steeds lijken te schreeuwen
in nachten wijl iedereen rust zoekt.
Ze ademen de dromen van gisteren in,
donkere nerven tussen blanke stroken
verborgen achter vuil verweerde schors
een gerimpeld gezicht dat in daglicht
niets prijsgeeft van het diep verleden.
Leggen wij daar onze ziel tentoon
of gaan wij gebukt onder bladeren
daar waar gemoederen zacht neuriƫn
en de aarde blijft draaien, zal de dag
gewoonweg weer verdwijnen in de nacht
...en de maan lachte zacht...
Mathilde: | Donderdag, augustus 17, 2006 21:57 |
wow... xx (eerlijk delen! ;)) |
|
HIJ&ZIJ: | Donderdag, augustus 17, 2006 15:13 |
bjoetie dit, | |
eye witness: | Donderdag, augustus 17, 2006 08:08 |
shit...is het niet ''lachtte''??*bloos* ach...whatever... ik ben er blij mee! erg mooi geworden Scientistje! kus ps.read this!:http://www.gedichten-freaks.nl/toon.asp?num=466632 ghighi effe andere koek! |
|
flores: | Donderdag, augustus 17, 2006 03:18 |
........ Mooi dus! |
|
secunde: | Donderdag, augustus 17, 2006 02:21 |
mooie woorden secunde |
|
switi lobi: | Donderdag, augustus 17, 2006 01:02 |
Prachtig gedaan...... Liefsliefs, switi lobi |
|
Rationalelfie: | Donderdag, augustus 17, 2006 00:55 |
wauw... | |
little flower: | Donderdag, augustus 17, 2006 00:37 |
heel mooi:) moooi geschreven door jullie beiden, ik mag het wel:D |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
Thema's: |