Laat me slapen
Laat me slapen in een onbezonnen tijd
waar kind zijn vreugde brengt,
en ieder blijheid beleeft
aan zijn dromen die ongerept de dag ingaan,
laat me slapen als het jonge gras
weer groen kleurt,
en de eerste krokus paars de weide tooit
als de zon zacht priemt
en lacht om de laatste rillingen
die over mijn rug heen lopen.
Laat me slapen tot moeheid
verleden tijd is geworden.
Edith Oeyen
waar kind zijn vreugde brengt,
en ieder blijheid beleeft
aan zijn dromen die ongerept de dag ingaan,
laat me slapen als het jonge gras
weer groen kleurt,
en de eerste krokus paars de weide tooit
als de zon zacht priemt
en lacht om de laatste rillingen
die over mijn rug heen lopen.
Laat me slapen tot moeheid
verleden tijd is geworden.
Edith Oeyen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: edith oeyen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||