De kracht is zichtbaar in haar ogen
ik zie haar stralende lach
dat is het beeld in mijn gedachten
zoals ik haar altijd zag.
Mijn herinneringen gaan terug
ze kunnen niet vooruit
het maakt me soms verdrietig
ik duw ze weg, terwijl ik mijn ogen sluit.
In gedachten pakt ze mijn hand
zij droogt mijn tranen,zoals bij een kind
maar de herinnering die ik koester
is het beeld dat overwint.