Pijn
Ik nam zo'n beetje elke vrouw die ik zag,
alleen aan mezelf denken en niet aan de volgende dag.
Geen gezeur, gewoon pakken wat ik pakken kan,
allemaal voor 1 avond, zonder het echte houden van.
Waarom mezelf binden als er nog zoveel vrouwen zijn,
ik wilde genieten van m'n vrijheid en dacht niet aan hun pijn.
Geen gezeur aan m'n kop, lang leve de lol,
lang dacht ik, dit leven hou ik nog wel even vol.
Iedereen dacht, dat is voor hem de ideale situatie,
na een tijd kwam echter de frustratie.
Mensen om me heen hielden het jaren met elkaar vol,
bij mij speelde m'n partner slechts een tijdelijke rol.
Toch vreemd, begon ik te denken,
hoe kunnen ze al hun liefde aan 1 vrouw schenken?
Met de jaren kwam echter ook het verstand,
en toen pas kreeg ik het door, ik had het zelf niet in de hand.
Liefde is en liefde bleef voor mij een spel,
zonder vaste vriendin om op terug te vallen redde ik het wel.
Ik moest wel zo doorgaan, ik kon niet houden van een vrouw,
maar dacht dat het allemaal nog wel goed komen zou.
Het kwam echter niet goed en ik bleef alleen,
ik werd jaloers op de gelukkige paartjes om me heen.
Vlinders in m'n buik zouden de liefde betekenen,
op die vlinders hoef ik echter niet te rekenen.
Ze kwamen niet en zullen waarschijnlijk ook niet komen,
niet voordat ik haar tegenkom, de vrouw van m'n dromen.
Waar kan ik haar vinden, waar zou ze zijn,
als ik haar vind komt er hopelijk een einde aan de pijn.
De pijn die ik tot nu toe altijd goed wist te verschuilen,
maar ondanks de vele vrouwen die ik heb gehad zou ik met iedereen willen ruilen.
Ik zou graag iemand hebben die ik met al m'n liefde zou kunnen overladen,
maar voorlopig blijft het alleen bij die zin en komen er geen daden.
De ideale vrouw, ze zeggen dat die niet bestaat,
maar haar vinden wordt m'n laatste vrijgezellendaad.
Pas dan zal ik tevreden zijn
en komt er hopelijk een einde aan de pijn.
Martin