ik sprak je
verdrietig
voelde me ze nietig
maar je was er voor me
sloeg een arm om me heen
zij het geeft niet meis, ween
bood me je schouder aan
zag mezelf daar onhandig staan
betraande wangen, waterige ogen
wat is er toch dat ze me niet mogen ?
wat is er toch wat doe ik nou verkeerd?
wat heb ik dan zo verkeerd geleerd?
En jij zij troostend m’n meis t ligt niet aan jou
Kom op droog je tranen maar gouw
langzaam kwam er weer een lachje tevoorschijn
en ik kon weer een beetje blij zijn
Want jij hebt een lichtje gegeven aan mij
je bent er altijd en dat maakt me zo blij
ik wil je bedanken maar weet echt niet hoe
dan heb k enkel m’n laatste vraagje want ik ben toch zo moe
Als ik straks ga slapen waak je dan over mij?
blijf je dan bij me met dat lichtje aan m’n zij
Want liefe jij dat maakt me zo blij