waar ook de sterren
woorden aan de hemel schrijven
daar danst het zilver
langs zwarte hemelkraag
daar bruist de ziel in diepte
als de veer zijn krullen zet
zet de schrijver zijn mandaat
fier zal echter de dichter alles ontkennen
het vuur wat brand in zijn hart
zal als lava door zijn aderen stromen
zijn liefde is de affectie voor het woord
die vormt wat de ziel hem schenkt
echter de beul zal onderschrijven
zijn laatste lot
als de bijl valt
is de ondergang de laatste krul
als de hand nog aarde werpt
zijn woorden vergeten
en nog voor de laatste traan
even zeer de dichter
want met hem
gaan alle nooit geschreven zinnen
heer vergeef
dat ik nooit de ijver bezat
nu hein mijn gids zal zijn
vervloek ik zijn zeis
juist nu wil ik schrijven
echter bezit niet mijn geest een lijf
sunset: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:42 |
Twee prachtige laatste strofes (vind ik toch). Liefs en nog een inspiratievolle dag, sunset |
|
hiljaa: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:08 |
graag gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia van der Fluit (L!@): | Zaterdag, augustus 05, 2006 08:11 |
prachtig dicht,, groetjes, L!@ |
|
secunde: | Zaterdag, augustus 05, 2006 01:39 |
mooi geschreven. secunde |
|
M@rcel: | Zaterdag, augustus 05, 2006 01:19 |
wat een machtig mooi gedicht Liefs M@rcel |
|
maria : | Zaterdag, augustus 05, 2006 01:15 |
de voel van mn de laatste strofe geeft me huizenhoog kippenvel al staat er fictie oa als thema liefs, maria |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2006 | ||
Thema's: |