Stervende roos
Een poos geleden had ik een roos,
Zo mooi groen en rood,
Maar ik stopte haar in een doos,
En toen ik keek was ze dood.
Haar blaadjes hingen naar beneden,
Haar steeltje was kapot,
Daar voor was geen enkele reden,
Maar mijn gevoel was rot.
Ik pakte de stervende roos,
Deed voorzichtig een wens,
Stopte het niet meer in de doos,
En dacht, straks is dit een mens.
Met mensen doe je dit niet,
Dus waarom wel met een roos?
Je geeft ze alleen angst en verdriet,
Als ze worden gestopt in een doos.
*