Vaarwel groen kikkerland
Waar de kleur verdreven is
Door de grijze duisternis
Van bakstenen muren
Vaarwel eeuwige onzekerheid
Tussen hemel en aard, dat met ons
Speelt, als een frons
Wordt een glimlach, met pech vaak neerslag
Vaarwel drukte om mij heen
In alle kleuren, maar tezamen
Een mierenhoop zwart als roet te benamen
Met een klein gaatje, op de plek waar mijn lichaam zich bevond
Vaarwel grote verleiding
Vette hap op iedere hoek
Kijkt mij vragend aan, wat ik vervloek
Voortaan riekt mijn bord naar Spaans
Vaarwel onbekende taal
Mijn mond spreekt nu alleen nog maar
De woorden zon, zee, zand en dankbaar
AdiĆ³s mijn Nederland, mijn verleden